KU Blue Pink

เป็นเวลา 1 เดือนกว่าๆแล้วที่ข้าพเจ้าต้องระเห็จ !? ระหกระเหิน? ระเหเร่ร่อนมาลงหลักปักฐานที่หอพักแห่งใหม่ที่มีชื่อว่า 

KU Blue Pink 

วันที่ต้องลี้ภัยจากมายังจำได้ดี วันที่ 30 เมษายน (ก่อนวันแรงงาน 1 วัน) ชายสูงวัย เอ้ย สูงโปร่ง กับลูกหาบอีก 1 คน 

(เด็กรับจ้างร้านอาหารตามสั่งที่ถูกข้าพเจ้าเรียกมาด้วยธนบัตรสีแดง) พากันทยอยขนของพะรุงพะรังอยู่หลายต่อหลายเที่ยว 

และข้าพเจ้าก็ได้เข้าอยู่ในคืนนั้นเอง เป็นห้องแรกของที่นี่

สังวาส เอ้ย นิวาสสถานของข้าพเจ้าอยู่ชั้น 4 บนสุด (อีกแล้ว) หลังจากอยู่ได้ไม่นาน ก็จากไป เอ้ย ก็มีคนมาอยู่จนครบ

บ่าย (หรือเย็นวะ) วันนั้น ขณะที่กำลังเพลิดเพลินกับบทเพลงของน้องเม แห่ง Sweet Vacation ก็มีเสียงกึกๆกักๆ มากระทบ

โสตประสาท เลยลุกจากเตียงมาดูตรงตาแมว เห็นเป็นนิสิตชายสองคนหน้าตาท่าทางเรียบร้อยไม่มีพิษมีภัย (มองคนผิดแล้วซะแล้วตรู)

เลยตัดสินใจเปิดประตู

"สวัสดีครับพี่ นี่ชื่อมีน ส่วนผมชื่อโบ๊ท อยู่ห้องข้างๆนี้ครับ"

"เออๆ หวัดดี"

แนะนำตัวกันอีกเล็กน้อย พอจะได้ใจความว่าอยู่ปี 2 คณะวิศวะทั้งสองคน (เหมือนจะภาคปกติคนนึง ไม่ปกติ(ภาคพิเศษ) อีกคนนึง)

หลังจากนั้น วันเวลาก็ผ่านไป จนกระทั่งประมาณสัปดาห์ก่อน ตอน 5 ทุ่ม น้ำหมด เลยจะลงไปซื้อที่ 7-11 ขณะที่กำลังจะเดินผ่าน

ร้านขายขนมปัง ชา กาแฟ อะไรเทือกๆนั้น ก็ได้ยินเสียงว่า "สวัสดีครับพี่มู" หันไปมอง อ้าว โบ๊ทนี่หว่า ก็เลยรับไหว้แล้วเลยเดินตรงเข้าไป

มันก็เริ่มแนะนำทีละคนๆ สรุปว่ามีดังนี้

ผู้ชาย :

1 โบ๊ท วิศวะ ปี 2 (ที่อยู่ห้องข้างๆ)

2 โอ๊ท วิศวะ(มั้ง) ปี 1

ผู้หญิง :

3 หนุ่ย คณะไรหว่า ลืม ปี 2

4 อัญ เกษตรมั้ง ปี 2

ว่าแล้วก็นั่งรวมวงด้วยเลย คุยกันอยู่ครึ่งชั่วโมงก็สัญญากับน้องๆว่า คราวหน้าจะเลี้ยง (อาวุโสก็งี้) แล้วก็แยกย้ายกันกลับห้องของตัวเอง

จนกระทั่งล่าสุด เมื่อวาน เวลาเกือบ 5 ทุ่ม ต้องลงไปซื้อน้ำ (อีกแระ) บวกกับได้ยินเสียงคนคุยกัน (หลายคนอยู่) เลยลงไปดู

เห็นโบ๊ทยืนคุยกับผู้หญิงอยู่ 2 คน (หน้าตาน่ากลัวมาก) บรรยากาศมาคุสุดๆ มีอัญ หนุ่ยและโอ๊ทยืนให้กำลังใจอยู่ห่างๆ พักใหญ่ๆ

ผู้หญิง 2 คนนั้นก็ลงไปข้างล่าง ก็เลยถามพวกน้องๆว่า เกิดอะไรขึ้น?

ทุกคนเข้าไปในห้องผู้ดูแล (ห้องแม่บ้าน) แล้วปิดประตู เล่าให้ฟังว่า . . .

…

..

..

(พอแระ ไม่ใช่เรื่องผีนะเฟร้ย)

ใจความว่า โอ๊ท (ปี1) ที่อยู่ห้องข้างล่างนั้น จริงๆแล้วมาอยู่เป็นการชั่วคราว เพราะผู้หญิง 2 คนนั้นจองไว้ แล้วจะเข้ามาอยู่ปลายเดือน

กรกฎาคมนี้ แล้วเมื่อหลายวันก่อน 2 คนที่ว่าจะไม่เอาห้องแล้ว แต่วันนี้เกิดเปลี่ยนใจจะเอาห้องตามเดิม ก็เลยคุยกันว่าจะให้เจ้าของเค้าทำห้องใหญ่

ที่อยู่ข้างล่างให้เสร็จ จะได้มีห้องเพิ่มอีก 1 ห้อง ไม่งั้นก็ปรับปรุงห้องแม่บ้านให้ดีกว่านี้ คงจะพออยู่ได้

หลังจากเสวนาใน War Room เสร็จ ก็เลยชวนน้องๆไปหาไรกินกัน แต่ร้านขนมปัง ชา กาแฟ (อะไรเทือกๆนั้น) ปิดซะแล้ว

ร้านอื่นๆก็ปิดหมด (เที่ยงคืนแล้วนี่นะ) ก็เลยคิดว่าจะทำสุกี้กินกัน

ณ Golden Place สาขามหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ (ใกล้กับคณะสัตวแพทย์)

ตะกร้าสีเขียวใบนั้น กับเงินของฉันที่ต้องออกจากกระเป๋าวันนี้ สรุปแล้วหมดไปคนละ 70 กว่าบาทได้ ซื้อมาทั้งหมู ไข่ ผักบุ้ง 

ผักกาดขาว ลูกชิ้นหมู คนอร์ และที่ขาดไม่ได้…น้ำจิ้มสุกี้ กลับมาตั้งฐานปฏิบัติภารกิจ "โซ้ยยามดึก" กันที่ห้องแม่บ้าน (เพราะไฟฟรี)

ขอขอบคุณ อุปกรณ์การประกอบอาหารและการกินจากหนุ่ยและอัญ (หม้อหุงข้าว ถ้วยชาม ช้อนส้อม มีพร้อมหมด)

ขอขอบคุณ สื่อบันเทิง (Notebook) จากโบ๊ท

เนื่องจากใช้หม้อหุงข้าว จึงไม่สามารถเร่งไฟให้แรงได้ ทุกคนก็เลยมีเวลาคุยกัน

คุยกันอยู่เรื่องเดียว. . .

เรื่องนักร้องเกาหลี !!?

พระเจ้ากล้วยช่วยทอด 3 ใน 5 คนที่นั่งอยู่ ณ ที่นั้น บอกได้เลยว่าเป็น แฟนขับ เอ้ย แฟนคลับ นักร้องเกาหลีตัวเป็นๆ 3 คน

ชายหนุ่มผู้เรียกตัวเองว่า โซวอน (แฟนคลับของ Girl’s Generation) : โบ๊ทนั่นเอง (ในห้องมีรูป Girl’s Generation ทั้ง 9 คน

ใส่กรอบอย่างดีแขวนอยู่)

ผู้หญิง 1 คนที่ติดตามนักร้องเกาหลี (เน้นผู้ชาย) ไม่ว่าจะเป็น SJ, TVXQ, Shinee และอื่นๆอีกมากมาย

และชายหนุ่มคนสุดท้ายที่เรียกตัวเองอย่างเต็มปากเต็มคำว่า เป็นสมาชิกครอบครัว SM Town : น้องโอ๊ท ปี1

สงสารก็แต่หนุ่ย ที่ไม่ใช่ FC เกาหลี งานนี้เลยเป็นแม่ครัวอย่างเต็มตัว 

(แต่คนที่สั่งเวลาทำสุกี้นี่ข้าพเจ้าเองแหละ เช่น เติมน้ำอีกหน่อย รอเดือดอีกนิด เอ้า ใส่หมูได้เลย ประมาณนี้ = =)

ส่วนข้าพเจ้านั้น ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่แฟนขับ แต่ก็ติดตามผลงานอยู่บ้าง อาศัยที่เล่นพันทิพเป็นประจำเลยรู้เรื่องพอสมควร (แต่บางเรื่อง

รู้ดีกว่าแฟนขับอีกแฮะตรู)

หลังจากสุกี้เดือด ในมือทุกคนก็มีชามคนละใบ ช้อนส้อมคนละคู่ และสายตาที่จับจ้องไปยัง Notebook ที่เปิดคอนเสิร์ตของ 

SM Town หรือไม่ก็รายการที่นักร้องเกาหลีออกโชว์ต่างๆ (ส่วนใหญ่เน้นไปทาง Girl’s Generation แหม..เจ้าของเครื่องเป็นโซวอนนี่นะ)

ภารกิจ "โซ้ยยามดึก" (น้ำ)เริ่มงวดขึ้นเรื่อยๆ หลังจากเติมวัตถุดิบลงไปเป็นครั้งที่ 2 และชามที่ 3 ของข้าพเจ้าหมดไป 

ทุกคนก็อิ่มจนพุงกาง – -+ แยกย้ายกันกลับห้องเข้านอนกันในเวลา ตี 2 ครึ่ง (เรียน 8 โมง 9 โมงกันทั้งนั้น จะตื่นไหวรื้อ?)

สรุปแล้วก็เป็นบรรยากาศที่น่าประทับใจ (สำหรับคนที่อยู่ในวง) แต่คงเป็นบรรยากาศที่ยอดแย่สำหรับคนที่อยู่ห้องข้างล่าง ที่คงจะบ่น

+ สาปแช่งตลอดเวลา (เสียงดังกันไปหน่อย) คราวหน้าไปนั่งกินร้านขนมปัง ชา กาแฟ อะไรเทือกนั้นเหมือนเดิมดีกว่า สงสารห้องข้างล่างเค้า

(ชวนแล้วล่ะ แต่ไม่มากิน 555+)

ป.ล. ยังไงก็คงต้องพยายามหาทางให้น้องโอ๊ต ปี1 อยู่ที่นี่ให้ได้ (FC เกาหลีด้วยกันทั้งนั้น)

ป.ล.2 ไม่ต้องแปลกใจ ถ้าข้าพเจ้ารู้เรื่องนักร้องเกาหลีมากขึ้น มากขึ้น และอาจจะโดดดูดกลืนกลายเป็นแฟนขับไปในที่สุด – -+

ป.ล.3 อิ่มจัง ตังหมดเกลี้ยง T____T

ราตรีสวัสดีขอรับ >_<

Sweetie NiMONiQ